زامبی‌گونه

روزی غروری بود، دلی بود، آینه‌ای بود ای دریغ!

همه را شکستند، شکستی، شکستم، شکست...

پی‌نوشت: گوشم پره از حرفای صد من یه غازی که به قصد آروم کردنم می‌گن. از این به بعد به یه نفر هم نمی‌گم غم‌هامو. نقابم رو می‌ذارم و فقط بالاسری رو در جریان می‌ذارم.

پی‌نوشت²: اندازه‌ی شعور انسان‌ها مطلقاً به اندازه‌ی قد و سر آن‌ها ارتباطی ندارد.

مربوط‌نوشت: منم دل دارم. نشکن لطفاً