#نفهمید_کاش_هرگز_هم_نفهمه
صابر ۱۵۰
نفهمید مهم‌ترین آدم زندگیمه
نفهمید برای چی دستمال ویروسی‌شو نگه داشتم
نفهمید چرا انقدر به اون موجود مظلوم‌نما حسودیم می‌شه
نفهمید ارزش هدیه‌هامو
نفهمید حرفامو که از سر دلسوزی بود
نفهمید که من بیش از حد معمول دوستش دارم
نفهمید که دلمو شکست
نفهمید بی‌سروصدا جمع کردم تیکه‌های دلمو
نفهمید برای چی انقدر پیگیرشم
نفهمید دلیل درد گرفتن قلبمو
نفهمید دلیل سردردای میگرنی رو
نفهمید که اسمش رو توی گوشیم #تنفس ذخیره کردم
نفهمید همه‌جا از اون حرف می‌زنم
نفهمید شبا خوابشو می‌بینم
نفهمید چرا درس نمی‌خونم
نفهمید دوست داشتن من فرق داره
نفهمید چرا وقتی توی فوتبال میگه منو «اون موجود مظلوم‌نما» چرا اخمام تو هم می‌ره
نفهمید که وقتی بین من و اون عوضی فرق می‌ذاره دلم می‌گیره
نفهمید چرا می‌گم نفهمید...
هیچ کدومو نفهمید
...
حتی نفهمید بغضمو فرومی‌برم که کسی نگه چرا ناراحتی تا من سفره‌ی دلمو وا کنم
I kept everything inside
And even though I tried, it all fell apart
What it meant to me
Will eventually be a memory of a time when
I tried so hard
And got so far
But in the end
It doesn't even matter
I had to fall
To lose it all
But in the end
It doesn't even matter
پی‌نوشت: دوست نداشتم کینه‌توز بشم، دارم می‌شم. تهدید نمی‌کنم ولی وای به حال باعث و بانیش
ای بابا :////
باش :|
ادرسو ب منم بده بهدا ’_’
حاجی ...
نظرات (۴)