#خارهای_راه_آهن_شده_همدم_تنهایی_من
صابر ۱۲۱
با دلی گرم
تنی سرد
جایی دردها
ورم کرده،
بیرون زده‌اند
گاهی
زخمش از تبش
سررفته
گاه از چشمانش اشک جاری‌ست
این زمین
یا استعاره‌ای از آن نیست
این منم، من!
«ژرف آژنگ»
درباره
بایگانی
- آبان ۱۳۹۵(۲۷)
- مهر ۱۳۹۵(۹)
- شهریور ۱۳۹۵(۶)
- مرداد ۱۳۹۵(۱۰)
- تیر ۱۳۹۵(۱۲)
- خرداد ۱۳۹۵(۱۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۵(۴۶)
- فروردين ۱۳۹۵(۱۳)
- اسفند ۱۳۹۴(۵۲)
- بهمن ۱۳۹۴(۳۶)
ای بابا :////
باش :|
ادرسو ب منم بده بهدا ’_’
حاجی ...
نظرات (۲)