جا داره به خودم تبریک بگم یک ماهه شدن فرارگاهم رو. عمری بود که از دست رفت. شاید هدر شد و شاید بهینه بود؛ در هر صورت، من راضیم. منم مثل «بهرام» به اشتباهام افتخار میکنم و قضاوت شدن برام مهم نیست.
سی روزی که میشه توی یه لحظه مرورش کرد.
از همهی دوستای بلاگیم ممنونم واسه همراهیشون :)
پینوشت: نمیدونم توجه کردید یا نه؛ به یه ساعت فروشی که برید خواهید دید اکثراً ساعتا روی 10 تنظیم شدن. اینم وجه پُستیهی (ادغام پست و تسمیه) این متن :)
نظرات (۳)