زامبی‌گونه

این آخرشه

نفستو نگه دار و تا 10 بشمر

حرکت زمینو حس کن

صدای انفجار قلب منو دوباره گوش کن

Adele – Skyfall

نمی‌دونم چرا قبل نوشتن، کاملاً یهویی یاد این آهنگ افتادم :|

در هر حال، اومدم که بگم منم رفتنیم.

ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم

خدا بخواد جمعه می‌رم که سفت بشینم پای درس لامصب. آخه به یکی هم قول دادم :))

این روزها همه به خاطر کنکور بیان را ترک می‌کنند؛ شما چه‌طور؟! O_o

این دو روز باقی مونده رو هم چیزی نخواهم نوشت (الان می‌گید: نیست خیلی هم مهم بود حالا عتیقه) اما دیدگاه‌های گرانقدر شما رو جواب می‌دم.

راستی، باز خواهم گشت...

خورشید اگر محو تماشای تو نیست
دلگیر مشو ای دوست من
او خود مقصر نیست
از پشت کوه آمده است!
«ژرف آژنگ»

سرگیجه گرفتند ثانیه‌های عمرم از فرط این دور باطل
گذشت زمان برای جسم سرد من شده مثل یک قاتل

«ژرف آژنگ»

قاب شود صورتم
خاک شود سیرتم
هنوز هم
دو قاب لحظه‌هایم
نتوانند دید روی تو را
نه چون نمی‌خواهی، نه
دیدار شاهزاده
برای یک رعیت
امری است ممنوعه
«ژرف آژنگ»
پی‌نوشت یک: این شعر بر اثر بیماری «خودکوچک‌پنداریِ مزمن» نوشته شده است. :|
پی‌نوشت دو: این‌بار، شعر کمی میل به «شعر نو» داشت. کمی...

خدایا! خداوندگارا!
می‌دونم کم، کم نذاشتم ولی تو بخشنده‌ای و دلسوز و خیرخواه :)
خیلی تابلو بود خودمو واست لوس کردم نه؟! :|
خودت می‌دونی دیگه ته دلم چی می‌خوام.
اگه بشه، می‌شه بهترین هدیه‌ی تولد کل عمرم.
قسم نمی‌دمت که نشد بگم فلان ولی انصافاً... آره دیگه...
می‌شه شما هم دعا کنید خدا حداقل به خاطر دیگران هم که شده اونی که می‌خوام بهم بده؟!

هجده سال پیش...

یک‌شنبه بود. همین ساعت و دقیقه. همین 10:25. چه خوش، چه ناخوش، آمدم!

 این مطلب تنها جهت یادگاری ماندن است...

تو نمودی مشهود و

ملموس از

اثر پروانه‌ای هستی

با هر پلک زدنت

هر نگاه

کوه و دریا و دشت

همگی همچون دل من

لغزنده و متلاطم،

لاله‌گون می‌شوند

«ژرف آژنگ»

پی‌نوشت: برای دانستن آن که اثر پروانه‌ای چیست، روی این پیوند کلیک کنید.

راستی، امشب یک مطلب برای فردا آماده کرده‌ام که به صورت خودکار فردا ساعت 10:25 به نمایش گذاشته خواهد شد. فردا مدرسه‌ام و قاعدتاً نمی‌توانم خودم به دست خودم منتشرش کنم :|

آخر می‌دانید، این مطلب کمی فرق دارد با هرچه تا به حال نوشته‌ام...